کارت بلیت و سوپراپلیکیشن ها؛ راهکاری که ضریب اشغال صندلی سینماها را افزایش می دهد

به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، با رصد راندمان سینمای ایران طی بازه 6 ماه ابتدایی سال 1403، متوجه این حقیقت می شویم که اگرچه داده ها، سخن از رشد خوب مخاطب و گیشه به نسبت دو دهه اخیر دارند اما در پس این ظاهر زیبا، آنچه نگران کننده می نماید، درصد ضعیف متوسط ضریب اشغال صندلی سینماها توسط مخاطبان است.

بر پایه این گزارش، طی 6 ماه نخست امسال اگرچه گیشه با استقبال 9 میلیون و 200 هزار مخاطب، به رقم 915 میلیارد تومان رسیده اما ضریب اشغال صندلی های سینما، تنها 13 درصد است که همین داده آماری، موید این حقیقت است که نباید در مباحث آسیب شناسی حوزه سینما، تمامی مولفه های استقبال را در دو پارامتر مخاطب و گیشه خلاصه کنیم.

نباید در مباحث آسیب شناسی حوزه سینما، تمامی مولفه های استقبال را در دو پارامتر مخاطب و گیشه خلاصه کنیم

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان حوزه سینما، تعداد مخاطبان حقیقی سینما، در بهترین حالت، به 3 میلیون نفر می رسد. این تعداد مخاطب با چندین بار سینمارفتن در طول سال، آمار مخاطبان یک ساله را رقم می زنند اما حتی اگر این آمارسازی را به دو برابر نیز برسانیم با این حقیقت مواجه می شویم که در ایده آل ترین حالت ممکن، حدود 7 درصد مردم کشور به سینما می روند که قطعا وضعیت مطلوبی برای فرهنگ و اقتصاد سینما به حساب نمی آید.

در این آمارسازی باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که سینما طی 18 ماه اخیر، حیات پرثمری را تجربه می کند و اگر بخواهیم ذره بین آماری را معطوف به دهه 90 کنیم، همه این شاخص ها اعم از میزان مخاطب، رقم گیشه، تعداد سالن های سینمایی، میزان صندلی، ضریب اشغال فضا و... با یک سقوط آزاد فاحش مواجه خواهد شد.

بنابراین اکنون که شاخص های رشد مخاطب و گیشه، به یک استاندارد نسبتا مطلوبی رسیده، ضرورت دارد تا دامنه تمرکزها را بر روی افزایش ضریب اشغال سینماها گسترش دهیم. اما با چه راهکارهایی می توان به این آرمان نائل آمد؟

احیای کارت بلیت و بهره مندی از توانمندی های سوپراپلیکیشن ها

یکی از ابتدایی ترین و متداول ترین اقداماتی که می توان در این حوزه انجام داد، همان بحث قدیمی «کارت بلیت» است. امکانی که سازوکار آن طی سال های گذشته، پیشرفت های خوبی داشته اما نیاز است تا زمان به ثمر نشستن آن، اقداماتی جدی و اجرایی دیگری نیز به انجام برسد. در این زمینه، باید از ظرفیت سازمان ها، آموزش و پرورش، دانشگاه ها، ارگان های دولتی و شرکت های بزرگ استفاده شود. البته که در تمامی این بخش ها، ضرورت همراهی دولت در اعطای بخشی از یارانه این حوزه، ضروری به نظر می رسد.

مقوله افزایش مخاطب و بالا رفتن ضریب اشغال صندلی سینماها از مسیر تبلیغات هوشمند و دریافت یارانه ثابت محقق خواهد شد تا ارائه تخفیف مستقیم از سوی صنوف سینمایی درگیر با این اتفاق

استفاده از ظرفیت های مغفول برخی سوپراپلیکیشن ها نیز از دیگر نکاتی است که در این زمینه باید جدی گرفته شود. هر یک از این اپلیکیشن ها قادر خواهند بود تا با در نظر گرفتن امتیازهایی، بخشی از مخاطبان خود را به سمت سینماها گسیل دارند. هم اکنون شاهد هستیم که در برخی از این سوپراپلیکیشن ها نظیر اسنپ یا همراه اول، امتیازهایی برای کاربران خود در نظر گرفته که این امتیازها شامل تخفیف هایی در رزرو هتل، بلیت هواپیما و قطار، خرید طلا، تهیه کتاب و غذا، خرید انواع بیمه، اشتراک پلتفرم ها، مهارت آموزی، داروخانه، لوازم خانگی، فروشگاه های آنلاین، انواع مشاوره و... می شود اما در کمال تعجب، سینما که رایج تر از بسیاری از این گزینه هاست، هیچ جایی در این فهرست تخفیف ها ندارد. بنابراین بسیار مهم است که پای سینما نیز به این سوپراپلیکیشن ها باز شود تا درصدی از مخاطبان سالن های تاریک، از این فرصت محقق شود.

همین که مدیریت سینما بتواند در این 2 حوزه موثر، گام های اجرایی بردارد، یعنی آن که تعداد مخاطبان سینما و متعاقبا ظرفیت ضریب اشغال صندلی ها، به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت و گره بسیاری از مشکلات زیرساختی سینما با این حجم از استقبال، باز شده و اتفاق های خوبی در این حوزه رقم خواهد خورد.

ضرورت تقلیل روزهای نیم بها به همان سه شنبه ها

البته در این مسیر باید متوجه مسیرهای انحرافی نیز بود. یکی از مهمترین این مسیرها، افزایش روزها یا سانس های نیم بهاست. اکنون بالاترین میزان بلیت نیم بهای سینماهای کشور، رقمی بین 30 تا 40 هزار تومان است. در برخی شهرستان های کوچک، این رقم به 20 تا 25 هزار تومان نیز می رسد. این ارقام در کنار افزایش هزینه تولیدات سینمایی و البته رشد چشمگیر نگهداری سالن، بیش از آن که یک شوخی به حساب آید، به نوعی وهن سینمایی است که می خواهد با ارتقا در مباحث تخصصی خود، به الگوریتم صنعتی برسد. بنابراین در چنین فرآیندی، افزایش روزها یا سانس های نیم بها، نه تنها کمکی به افزایش مخاطب و بالا رفتن ضریب اشغال صندلی ها نمی کند بلکه از سوی دیگر، سبب ریزش مخاطبانی خواهند شد که علاقه ای برای حضور در سینماها طی روزهای نیم بها ندارند.

ضمن اینکه تجربه نیم بها شدن دوشنبه ها که اکنون بیش از 8 ماه از زمان اجرایی شدن آن می گذرد نیز نشان می دهد که به جز سه شنبه ها که با اقبال خوب مخاطبان مواجه است، در نظر گرفتن روزهای نیم بهای دیگر به معنای سوزاندن فرصت های آن روز برای افزایش مخاطب و پروار شدن گیشه همان بازه زمانی است بنابراین کاملا ضروری است که در نظم نوین برای سینماها، حتما تعداد روزهای نیم بها به همان سه شنبه ها تقلیل پیدا کرده تا از این مسیر، نوعی چابک سازی هوشمندانه در بحث استقبال از سینماها صورت بگیرد.

درواقع مقوله افزایش مخاطب و بالا رفتن ضریب اشغال صندلی سینماها از مسیر تبلیغات هوشمند و دریافت یارانه ثابت محقق خواهد شد تا ارائه تخفیف مستقیم از سوی صنوف سینمایی درگیر با این اتفاق. این راهکارها سبب خواهد شد تا تمامی طرف های بازی اعم از مدیران سینمایی، سینماداران، تهیه کننده ها، پخش کنندگان و البته مخاطبان سینما، یک بازی سراسر برد را تجربه کنند چرا که در این طرح ها که البته در بسیاری از کشورهای دارای این صنعت، سال هاست اجرایی شده، منافع تمامی طرف ها در نظر گرفته شده و هیچ مانعی برای عدم موفقیت آن وجود ندارد.

ضروری است تا مدیریت سینمایی طرح هایی که اکنون در زمینه اکران هدفمند و گیشه پروار در نظر گرفته را با قدرت پیش برده و ضمن تقویت نقاط قوت و برطرف کردن نقاط ضعف، زمینه های حضور حداکثری مخاطبان و افزایش ضریب اشغال صندلی های سینمایی کشور را فراهم آورد.